Seminyak en de gilis

Hey!

Het is alweer ruim een week verder. Vorige week woensdag zijn we naar Seminyak gegaan en hebben 's avonds met Mary afgesproken, zij is een goede vriendin van Wes en Khir. Het was erg gezellig, op het strand in een beanbag hangen met een wijntje bij zonsondergang. De drank is hier trouwens erg duur! Een wijntje (glas) kost hier ongeveer 7 euro! Na 2 (!) wijntjes zijn we door Mary meegenomen naar Kaizan om te eten. Hier hebben we koreaans gebbqed, een mini bbq op tafel en daar kan je dan zelf al het bestelde vlees op bbqen. Ik vind vis echt vies, maar ook dit heb ik gegeten en vond het nog best lekker ook, dus deze kan ik ook weer bij m'n lijstje toevoegen. Mary had drinken voor ons besteld, we krijgen toch even een glas! Een halve liter vodka met aardbeien smaak, hmmm. Na het eten en 2 van die glazen vodka zijn Sanne en ik met de taxi naar Kuta gegaan. Dit is zeg maar de plaats op Bali om te stappen. De volgende ochtend moesten we alweer om 9 uur opstaan omdat we om 10 uur bij potatohead moesten staan. Dit is een soort van club met zwembad direct aan het strand. Het is erg populair dus je moet optijd zijn, we stonden mooi vooraan in de rij hoor. Je betaald voor een bed, maar voor dat bedrag mag je de hele dag eten en drinken en zodra je boven dat budget uitkomt betaal je er ook voor. En minimale inleg dus. We hebben de hele dag heerlijk op het bed gelegen en wat gezwommen. Zoals ik al zei is de drank duur hier. Maar we zijn op vakantie, laten we lekker baileys nemen en dan gewoon een dubbele, omdat het kan. Nou dat hebben we geweten! We moesten hier 25,- voor betalen! En dan de rest van de rekening nog... Maar het was gezellig en daar gaat het om. Vrijdag avond was er een feestje bij La Plancha omdat ze 3 jaar bestonden. Lekker met blote voeten op het strand, met de maan boven zee die op het water schittert en muziek erbij. Natuurlijk kon het vuurwerk ook niet ontbreken. Om 4uur waren we terug bij het hostel en om 6uur stonden wij alweer klaar voor het volgende avontuur; de gilis! We hebben een uur staan wachten op de bus, maar we zijn ondertussen gewend dat alles anders gaat dan is afgesproken. We zijn in Padangbai gedropt, vanaf daar moesten we de fastboot nemen naar Gili T (Trawangan) we zijn boven op het deck gaan zitten, want er spatte geen water op het deck zoals ons wel verteld was. Erg leuk uitzicht, foto's genomen en gewoon lekker hangen. Na 20 minuten ongeveer gingen we de open zee op en werd het water wat wilder. Het water spatte nu wel op, maar ach dat kleine beetje.... nou dat kleine beetje werd al snel een hele hoop! We waren zeik en zeiknat! De golven werden ook steeds ruiger. Laten we maar weer naar beneden gaan. Sanne heeft een beetje angst voor varen, maar raakte toen helemaal in paniek. Gelukkig sluit ze zich dan helemaal af ipv dat ze gaat gillen hihi. Ik moet zeggen dat ik het ook niet echt prettig vond, met heel veel mensen opgepropt zitten zonder ventilator en maar 1 uitgang, achterin. Na ongeveer 1.5 uur kwamen we aan. Ik zal heel eerlijk zijn.... Het viel me eigenlijk een beetje tegen. Het strand was mooi wit, het water was helder blauw, maar overal lag koraal en je kon niet zo het water inlopen vanwege alle rotsen. Maar ik moet erbij zeggen dat we maar 2uur hadden geslapen en een niet al te leuke tocht achter de rug hadden, dus dat kan het ook geweest zijn. We hadden een dorm geboekt, dus wij daarheen, hmmm het is hier echt smerig. Misschien dat ze een kamer hebben? De jongen liet ons de laatst overgebleven kamer zien. Het heeft airco, schone bedden, redelijk schone wc, maar die vlekken op de muur en schimmel op het plafond?!?! Maar dat maakt verder niet uit, het is maar voor 3 nachten. Blijkt dat ze 60,- per nacht vragen! Ja dan maakt ineens alles uit, dan eis ik ook een schone wc en toiletpapier! En de handdoeken? Waar zijn die?! Ik was ineens in een diva veranderd haha. Sanne liep naar de receptie voor wc papier, toevallig stond de eigenaar daar en hij had nog een andere dorm beschikbaar voor een normale prijs. Deze zag er goed uit, een bed met klamboe en een wc waar je boven gaat hangen omdat de bril te smerig is. Maar er was geen schimmel! Na onze spullen gedropt te hebben zijn we naar het strand gegaan, we zijn daar gaan liggen en gelijk in slaap gevallen. We waren ontzettend moe. Het was die dag onafhankelijkheidsdag, op de terugweg naar ons hostel kwamen we langs een pleintje waar heel veel mensen stonden, zo nieuwsgierig als we zijn gingen we even kijken. Er was een ring waar telkens 2 jongens en een scheidsrechter stond. De 2 jongens moesten tegen elkaar vechten met stokken! Als bescherming hadden ze een houten bord. Het ging er echt hard aan toe, 1 jongen had allemaal snijwonden. 'S avonds was er weer iets op dat plein, dit keer gezelliger. Er werd muziek gemaakt en 1 meisje koos bij elk nieuw nummer een jongen uit het publiek om te dansen. Het dansen is hier heel anders, vooral met de handen. De volgende ochtend hebben we uitgeslapen en zijn daarna het eiland rond gefietst, dat duurde wel bijna een uur zo groot was het. Toen we bijna rond waren was er ineens een stukje strand waar je direct het water in kon lopen, we hebben letterlijk de fietsen in het zand laten vallen, trokken de sarong af (een doek dat je omwikkelt) en plofte in het water, ahhhh verkoeling! 'S avonds hebben we niet veel gedaan, we zijn naar een bar geweest, maar hadden dat na een uur al wel gezien. Ik dacht dat dit een party eiland was, maar daar merkte ik niet veel van. Maandag hadden we een snorkeltrip geboekt, wat was dit gaaf! In 1 klap vond ik de gilis geweldig! Het is zo helder en overal vissen en koraal. We zijn langs alle 3 de gilis geweest. Het bootje was ook leuk, de terugweg moesten we weer over die dikke golven waardoor het soms leek alsof we echt zouden kapseizen. Maar er was land in zicht en ik had flippers, dus dat maakt het minder erg. We zijn ongeveer 5uur op pad geweest. Je kan trouwens erg leuk/gezellig eten op gili T, je zit in een prieeltje op dikke kussens en een heel laag tafeltje voor je. Na het eten zijn we naar Tir Na Nog gegaan, een barretje. Hier kwamen we in gesprek met micheal, en Australische jongen die 6 maanden werkt en 6 maanden op vakantie is per jaar. Hij zat nu al 5 weken op gili T. Hij kon ons dus alles vertellen over het eiland. Trouwens een paar leuke weetjes: er is geen gemotoriseerd vervoer, alleen fietsen en paard met wagen. Er is geen politie, dus magic mushrooms staan gewoon op het menu. En 3 dagen in de week is er een feestje, maandag, woensdag en vrijdag. Dat verklaard waarom er zondagavond niet veel aan was. Maar laten we nou net geluk hebben dat we dit op maandagavond horen! Dit keer was het in de blue marlin, een bar met een dakterras. De muziek was erg goed. We kwamen hier ook Italianen tegen die we bij La Plancha hadden ontmoet (strandfeest). Mensen die je totaal niet kent en voor de 2e keer tegen komt begroet je heel enthousiast alsof je ze al jaren kent en plotseling tegenkomt. Het was ontzettend gezellig (waarschijnlijk hebben een aantal mijn foto al gezien die Sanne op facebook had geplaatst) Sanne was eerder naar 'huis' gegaan, omdat ze iets te veel op had. Om 5.30 ben ik ook maar braaf terug gegaan, kan haar niet alleen laten natuurlijk. Kom ik binnen, wtf?! Ligt er iemand op mijn plek? (We hebben een 2 persoonsbed) Tom is een NL jongen die een verdieping hoger sliep maar te lui was om verder te lopen. Hij dacht natuurlijk kans te hebben bij Sanne, maar aangezien zij bijna in een relatie zit (het is nog pril en nog niets over uitgesproken) doet ze niets. Als er iets speelde was ik wel weer weg gegaan, maar dit was niet het geval dus ben ik er gewoon naast gekropen en we zijn in slaap gevallen. Het komt nu misschien over alsof we alleen maar feesten, maar valt best mee hoor. Zijn van de afgelopen 8 avonden 3 keer weg geweest. Het verantwoordelijkheids gevoel is nog niet helemaal weg. Om 8.30 ging de wekker alweer, omdat we de boot terug moesten nemen naar Bali. Nou dit was nog erger dan de heenweg! Weer te weinig slaap en nog niet helemaal nuchter zo'n boot opstappen is geen goed idee. We konden niet naast elkaar zitten vanwege de drukte, maar we hadden mazzel dat we nog konden zitten want er waren zoveel mensen opgepropt dat ze zelfs moesten staan. Sanne heeft haar koptelefoon opgezet, haar ogen dicht gehouden en was afgesloten van de rest. Ik zat wat verderop maar begon het steeds enger te vinden! De golven waren ruiger dan de heenweg. Zodra ik aan de linkerkant alleen maar lucht zie en aan de rechterkant alleen maar water, dan vind ik het niet leuk meer. Vervolgens komt er zo een harde knal omdat de boot boven op een golf klapt, dan begin ik in combinatie met die hitte echt letterlijk te zweten als een gek. Het moment dat ik echt bang werd was toen de motordruk in een keer wegviel (en je dus afremt) en de voorkant zo gigantisch omhoog ging door een golf! En dus ook weer naar beneden.Je hoorde echt iedereen heel erg schrikken en diep ademhalen om het vervolgens even in te houden (je maakt er dan een geluid bij) Ik was helemaal aan het shaken. Dit klinkt echt heel erg overdreven misschien, maar dit was echt eng! We waren blij toen we met beide benen op de grond stonden. Met een busje werden we terug gebracht naar Seminyak. Het was ontzettend warm dus alle ramen stonden wagen wijd open. Na een uur vroeg ik of de waaiers op z'n hardst gezet konden worden, warme wind is beter dan helemaal geen wind. Hij zet een knopje om en na een minuut wordt het ineens koud, blijkt er gewoon airco in de bus zitten! Kan mij niet voorstellen dat hij echt niet gezien heeft dat er 11 mensen (!) aan het zweten waren en voor apengapen in die bus zaten. Maar het laatste half uur hebben we wat koeler gezeten. Mary had een bungalow voor ons geboekt in Seminyak en 2 scooters voor ons geregeld. De bungalow is echt luxe! 2 stappen buiten de deur en je springt zo het zwembad in. Hier hebben wij afgelopen nacht geslapen en vanmorgen zijn we met de scooter naar Lovina gereden. Dit is 4 a 5 uur rijden, van het zuiden helemaal naar het noorden. Onze backpackss hebben we in Seminyak gelaten en alleen onze dagrugtas meegenomen met benodigdheden voor 1 dag/nacht. De route was ontzettend mooi! Tussen de bergen door over slingerwegen. Onderweg zijn we bij een waterval gestopt die we toevallig tegenkwamen. Wat erg leuk is dat we bij de plekken waar we stopten ook toeristen tegen kwamen en die hebben een auto met driver gehuurd, zoiets kost ongeveer 100,- retour. Wij doen het op eigen houtje (vinden we zelf heel stoer) voor afgerond naar boven 20,- (2dagen huur voor 2 scooters en benzine) Daar houden wij NL van! De reden dat we nu in Lovina zijn is vanwege de dolfijnen. Morgenochtend om 6uur gaan we de zee op om ze te spotten. Dit keer in een klein bootje met een paar pk ipv 1500pk. Ik hoop echt dat we ze zien. Ze zijn hier bijna elke ochtend, maar zal je net zien.... of beter gezegd niet zien hihi. We gaan dus lekker optijd slapen en morgen na de dolfijnen en het ontbijt gaan we weer terug naar Seminyak.

Ik ga nu snel slapen! Ik heb dan nog 5.5 uur.