Do you know where we are? In the jungle baby!

Hey

Het is alweer een week verder en ik heb zooooveeell meegemaakt. Dus je moet echt tijd hebben om dit te kunnen lezen. Vorige week vrijdag (26e) heb ik een scooter gehuurd in tuktuk en ben ik naar de andere kant van het eiland gereden naar Pangururan. Dit is ongeveer 42km. De tellers van de scooters lopen tot 160km/uur, hebben 125cc, je draagt geen helm en je rijdt aan de linkerkant van de weg... zo'n beetje alles wat tegen je gevoel ingaat. Nou moet ik zeggen dat ik de 160 niet gehaald heb hoor, bij de 70/80 gingen mijn hersenen ineens werken en vond ik dat meer dan zat als je zonder helm en met korte broek en slippers erop zit. Op de heenweg waren er heel veel kinderen onderweg van/naar school, bij een aantal kinderen ben ik gestopt, maar je kan bezig blijven, dus uiteindelijk steek je je hand uit zodat je ze een high five geeft. In Pangururan zit een hotspring. Klinkt heel leuk, maar ik had al gehoord en gezien dat dit gewoon een zwembad is met het water van de hotspring. Dus dat hoefde ik niet te zien en ben Ik helemaal naar boven de berg op gegaan. Het laatste stukje durfde Ik het niet meer aan om verder te gaan, want het werden steeds meer gaten en keien. Maar vanaf daar was er ook prachtig uitzicht op Samosir. Na 5min had ik het wel gezien en ben ik terug naar beneden gegaan. 2km vanaf Pangururan was Ik even gestopt om nog een foto te nemen. Ik rij weer verder, glibbert mn achterband alle kanten op?! NEE dit meen je niet! LEKKE BAND! $#@%*× ja nou moet ik dus lopen met dat ding. Na een paar honderd meter kwam ik langs een of ander hangplek voor locals en heb daar maar gevraagd of ze kunnen helpen. Verbazend genoeg kunnen ze redelijk Engels, ik wilde namelijk mn woordenboek er al bij pakken. Alhoewel het overduidelijk was; een belanda (Nederlander) gaat niet zomaar met een scooter in dr hand lopen. Maar dan... Je denkt meteen "daar gaat mn geld" want je hebt geen verzekering op die scooters. Ik moest de scooter uit handen geven, want het kon 5km verderop gemaakt worden maar ik moest ook meteen betalen, dat voelt al niet lekker maar Ik had geen keus, dus wat kost het? "20000idr, sorry how much? It is 20000idr"
Voor dat geld kan ik wel vaker mn band lek hebben. Dit is namelijk 1.80,- maar toen die jongen terugkwam wilde hij meer, die bedrieger! Ik moest wel 10000 extra betalen omdat hij er moeite voor had gedaan Hahaha. Als ze 100000 hadden gevraagd had ik het nog gedaan. Na een uur te zijn ondervraagd/aangestaard en als het aan hun lag uitgehuwelijkt te zijn, kon ik gelukkig weer verder. Volgende keer neem ik wel een crossmotor als ik dit weer van plan ben. Onderweg zag ik 2 keer een groot feest met heel veel sierlijke/vrolijke bloemen, het leek wel een soort circus vanwege de tent. Een dag later was Ik onderweg naar Bukit Lawang en vertelde de chauffeur, toen we het weer tegenkwamen, dat dit een begrafenis is. Nou, ziet er gezellig uit :) Hiermee komen we dus meteen op de volgende dag. Zaterdag om 10uur vertrok het busje vanaf Parapat naar Bukit Lawang. Na een aantal uur stopte we om te lunchen, in BERASTAGI! Dat stinkdorp die ik iedereen zou afraden. Gelukkig doken we meteen een guesthouse in om te eten. In totaal heeft de rit bijna 9uur geduurd, voor mij was het gewoon van de ene naar de andere plek. Maar als je nadenkt; dat is van NL naar Tsjechië qua tijd, maar van Emmeloord naar bv Amsterdam qua kilometers. Dit zegt al genoeg, ontzettend veel heuvels en zelfs nog meer gaten/complete kraters in de weg. In Bukit Lawang kregen we een warm welkom. Het begon namelijk te druppelen toen we uitstapte en tegen de tijd dat we alle 7 de tassen hadden was het al een stortbui! Dus hup achter een wildvreemde man aan rennen die een kamer aanbood. Ja en dan zit je vast hè, de kamers waren verschrikkelijk, maar weer door die tropische regenbui is ook geen optie. Dus ik neem het wel. Morgen zoek ik wel een ander guesthouse. Uiteindelijk was het 's avonds erg gezellig. De jongens speelde natuurlijk weer gitaar en ze deden zelfs van Guus Meeuwis een nummer, 'het is een nacht'. Zo leuk! Met een zwaar accent was het wel echt Nederlands. Deze avond heb Ik ook een jungletrek geboekt voor de volgende dag, 6uur lopen en dan terug met de tube (4 grote binnenbanden aan elkaar vast de rivier af) maar eerst maar gaan slapen... Dat was nog erger dan de kamer zelf, ik ga op het bed zitten; steken er allemaal spiralen in mn kont! Het was serieus alsof ze alleen maar spiralen bij elkaar hadden gebonden en daar een laken overheen hadden gedaan. Ik denk, net zoals dat je 's ochtends wakker kan worden met kreuken van je kussen in je gezicht, dat ik de afdruk van die spiralen in mn rug had toen ik weer wakker werd. Kortom Ik had ontzettend slecht geslapen. Om 9uur vertrokken we (ik en een Frans stelletje van mijn leeftijd waarmee ik in het busje zat) de jungle in. Eerst moet je een ontzettend lange trap op en ga je al twijfelen of je dit wel aan kan, want als je al van zo'n trap moe wordt. Maar pas daarna werd het echt zwaar. Continue steile hellingen op en af. Maar wat is dat gaaf zeg! Aan lianen vasthouden die langs hellingen liggen om maar niet te vallen, smalle paadjes bewandelen waar aan 1 kant de afgrond meteen naast zit. En dan natuurlijk die orang oetans! Ik heb er in totaal 5 gezien. Waarvan 1 met de naam Pesek. Deze aap is agressief (er is er 1 nog agressiever, Mina) op een afstandje van ongeveer 5 meter stonden we te kijken, met nog een groep. Er was zelfs een 2maanden oude orang oetan bij, zo schattig! Totdat ze naar beneden kwamen, de gidsen begonnen ineens met een dringende stem te roepen: walk walk walk! Nou mij niet gezien dan, ik ben dan ook meteen weg. Zodra je ver genoeg bent kan je er meteen om lachen maar op het moment dat je die gidsen zo hoort gaat je hart wel even sneller kloppen. Na een aantal uur zijn we bij een beekje gaan lunchen, heerlijke nasi goreng met ei, komkommer en kroepoek. Als toetje kregen we ananas. En dit alles geserveerd op grote groene bladeren. Ik eet hier zoveel fruit ed, dat ik hier gezonder leef dan thuis. Ik heb nog geen een keer patat/pizza oid gehad en ik mis het ook niet. Na de lunch hoefde we alleen nog maar naar beneden, maar ook hierbij gutst het zweet van je af. Je bent je zweet aan het afvegen en de volgende lading loopt al over je hand haha. Helemaal beneden liep de rivier die ook door Bukit Lawang loopt. We zijn nog iets verder stroomopwaarts gelopen en daar lagen de tubes klaar. Het stelletje had zwemkleding aangetrokken en gingen lekker zwemmen. Ik was het natuurlijk weer vergeten en kon alleen tot mn knieën erin, want anders werden mn kleren nat. Maar na een paar minuten had ik zoiets van mn shirt is al doorweekt van het zweet, dan maakt m'n broek ook niet echt uit en daarnaast is het misschien maar 1x in mn leven dat ik hier ben. Ik ben blij dat ik het heb gedaan want het was super! In het water liggen (was op die plek ondiep) en dan tegen die jungle opkijken. Het was echt indrukwekkend. Na een half uur gingen we met de tube stroomafwaarts terug naar het dorpje. Wat was Ik blij dat ik daarvoor toch ben gaan zwemmen, want bij de eerste bocht kreeg ik al zoveel water over me heen dat niets meer droog was gebleven. Sommige stukjes waren best ruig en dus het leukst. Na ongeveer 20/30 minuten waren we weer terug in Bukit Lawang. Daar mn spullen gepakt en op zoek naar een beter guesthouse. Het is 'rainforest' geworden. En nu achteraf was de 1e slaapplek helemaal niet zo gek. Bij rainforest was de kamer zo deprimerend. (Donker bruine muren en het matras op de grond) alleen de douche was beter. Dus de volgende dag toch maar weer terug naar Indah (1e slaapplek) want er bleken betere bedden te zijn in andere kamers. De 3e nacht heb ik wel in een comfortabel bed geslapen. Maandag was een relaxdagje. Bij rainforest had ik een nl meisje ontmoet die verder die dag ook geen plannen had. Dus we zijn lekker de rivier in gedoken. Het is zo ontzettend helder.Jammer dat mijn camera niet tegen water kan, anders had ik een foto gemaakt :) De laatste avond in Bukit was dus weer bij Indah, we zijn met ongeveer 15 man bij de rivier gaan zitten met een kampvuur en natuurlijk met de gitaar. Echt zo'n cumbaya gevoel. Dinsdag was het tijd om Bukit te verlaten richting Tangkahan. Ik kon goedkoop met een jeep mee omdat hij anders leeg terug zou rijden. Maar hier moest ik bij het 'bushokje' op wachten(houten plateau op palen met een dakje). Ondertussen werd ik door een wat oudere man vergezeld en kwam hij met allemaal raadseltjes. Echt ontzettend leuk zoals de mensen hier zijn, vaak denk Ik dat er iets achter zit/dat ze iets van me willen, maar ze willen je echt helpen en het je naar de zin maken. Maar een beetje achterdochtig zijn kan nooit kwaad. Na een half uur was de jeep er, ik stap in en wil mn gordel om doen zegt de driver 'no, no' en wijst naar de gordel... ? Ik mag mijn gordel niet om doen? Zal wel een reden hebben. Nu achteraf weet ik nog steeds niet waarom. We waren net onderweg en om het ijs een beetje te breken vroeg ik: "do you live in Tangkahan? Antwoord "Okay". Hmm laat ik het anders zeggen: "Tangkahan your home?" Antwoord "okay" dusss... Dat wordt 3uur lang niet praten. Onderweg was echt heel mooi maar de wegen waren zooo slecht dat we maar maximaal in de 2e versnelling hebben gereden. En dan die bruggetjes?! Gewoon houten planken aan elkaar gespijkerd. Als je erover heen gaat hou je je hart wel even vast. Na 2.5uur zweten in een aircoloze auto kwam ik eindelijk aan in Tangkahan. Het was nog best een stukje lopen naar de accommodatie "jungle lodge" maar dit was al ontzettend mooi, er was namelijk een hele lange hangbrug hoog boven de rivier. Ik werd richting het restaurant gestuurd en ineens hoor ik "NATHAS!!!!" Whaaaa Sanne is er al!! Sanne is mijn reisgenootje voor de rest van de vakantie. Zo ontzettend leuk om elkaar te zien! We hebben wat gedronken en daarna werden we naar onze kamer gebracht. Het zag er wel goed uit. Snel onze bikini aan gedaan om af te koelen in de rivier. Het is echt niet te omschrijven hoe mooi Tangkahan is. De foto's geven maar een kleine indruk. De eigenaar van "jungle lodge" vertelde dat precies aan de overkant van het restaurant (ong 6meter) in het grotje een hotspring is. Het was maar net groot genoeg voor 1 persoon. Maar wat een rare gewaarwording! Het was echt ontzettend warm, alsof je in bad zit. We hadden de shampoo en zeep meegenomen en hebben ons "gedouched" in de rivier, net als de locals hihi. Het uitzicht vanaf het restaurant is echt super mooi! Het steekt net iets uit, zodat je boven de rivier zit. 'S avonds gingen we naar bed, ik was mij aan het omkleden en ineens valt mijn oog op de muur. Je kan in 1seconde zo veel denken, want ik dacht dat het nep was en meteen schoot mij ook te binnen dat we die muur een paar uur daarvoor hadden zitten bestuderen vanwege de kromme tekeningen en toen zat het er echt nog niet! Een gigantische gecko!!!! Okay kalm, wat doen we nu? Hij doet ons niets en hij is banger voor ons dan wij voor hem. We hebben een klamboe waar die niet in kan komen en hij eet muggen... nouja dan is het goed (alsof we een keus hadden). Het is wel gek, die beesten maken geluiden zoals een hond dat blaft. De volgende ochtend gingen we er om 7uur uit want om half 9 konden we olifanten wassen en daarna hadden we een rit gereserveerd. De jongen die ons met de motor had gebracht is de hele tijd bij ons gebleven om foto's te maken. Zo ontzettend lief. Het is heel raar om een olifant te wassen, ze vinden alles best en laten het allemaal maar toe. Na het wassen werden we compleet nat gespoten door de olifant, kregen we kusjes en daarna mochten we ze voeren. (Hier zijn foto's van genomen met de camera van Sanne, met de telefoon zijn weer foto's gemaakt van de camera, dus slechte kwaliteit maar het gaat om het idee) Dit was een ervaring om nooit meer te vergeten. Het was pas 9.30 en om 14.00 hadden we de rit. Dus wij weer terug naar jungle lodge, de rivier in gedoken en naar "butterfly beach" gegaan. Dit een een plekje waar heel veel vlinders zitten. Ik had mijn vuile was meegenomen, ben daar op een steen gaat zitten die onder water zat en ben daar mn kleren gaan wassen. Sanne had dit de dag ervoor al gedaan. Maar moet je je voorstellen dat je in de tropen in een rivier zit, je kleren te wassen! Hoe gaaf is dat?! Het is onbegrijpelijk maar we waren echt maar met zn 2e. Heerlijk genieten. Om 2uur moesten we iets verder stroom opwaarts wachten tot de olifanten kwamen. Elke olifant heeft 1 vast baasje, die zit op zn nek en wij zitten in een zadel op zn rug. Ook hierbij konden we het fototoestel afgeven zodat ze foto's van ons konden maken. Sanne heeft een waterdichte camera en gelukkig maar, want na een half uur rijden begint het toch de regenen! Echt zo een tropische bui. Binnen 5seconden waren we zeiknat! Maar zelfs toen zaten we er met de grootste lol nog op. Voordat het begon te regenen kwamen we op een open veldje en ineens stopt de olifant, zakt door zn knieën en het baasje stapt af. We mochten allebei om beurten op zijn plek zitten (dus direct achter zijn oren) natuurlijk zijn hier foto's van :) Er liep ook 1 olifant mee waar de 3gidsen opzaten om foto's te maken. Ze waren op t veldje afgestapt om foto's van onder ed te maken. Na 10min wilde we weer verder gaan... Zijn de gidsen hun eigen olifant kwijt!! Hoe krijg je dat voor
elkaar?! Het is niet even een hondje dat weg rent. Nee echt een huge olifant, nergens meer te bekennen. Hilarisch om te zien hoe ze de olifant aan het roepen waren. Uiteindelijk bleek ie achter een grote struik te staan eten en kwam ie heel relaxed aanlopen. Vlak daarna begon het dus te regenen en was er niets meer dat droog bleef. Als 2 verzopen katten hadden we de grootste lol. Het uur vloog voorbij. Gelukkig zijn er veel foto's gemaakt. De terugweg moesten we lopen, maar omdat we al doorweekt waren maakte het ons niets meer uit. De locals hebben ook weer hun pleziertje gehad; iedereen schuilt voor de regen en wij banjeren er lekker doorheen. Na het omkleden besloten we alvast naar het restaurant te gaan, het was te vroeg om te eten (17.00) maar we zijn daar met de locals gaan kaarten, er waren namelijk helemaal geen toeristen. De dag ervoor waren maar 4 toeristen naast ons en op woensdag waren er weer 4 anderen, heel kort in het restaurant. Dus we waren eigenlijk aldoor met zn 2e en de locals, wat erg gezellig was. Het blijkt dat de jongens die daar zitten min of meer worden opgevangen en van alles leren; lezen, schrijven, Engels praten en van alles over de jungle. De eigenaar Alex is een hele rare man. Hij vertelde dat de gidsen altijd op jacht zijn naar westerse vrouwen, maar die tijd had hij wel gehad. Als hij wou kon hij Sanne namelijk wel krijgen want hij weet precies hoe hij haar zou kunnen inpalmen, maar dat wilde hij niet meer. Sanne baalde wel hoor. Ze smachte zo naar hem, een man van in de 40, 2 koppen kleiner, stinkend naar zweet en z'n tanden groeien net als bananen; naar het licht. Whoehahaha. We begonnen de eerste avond over een activiteit en wat het kost. Alex was helemaal beledigd, volgens hem zijn we namelijk vrienden. Hij wil het niet over geld hebben, maar over de leuke dingen. Pff weirdo! Maarja als je ons als vrienden beschouwd, dan willen we ook de vriendenprijs :) de 3e dag (do 1 aug) zijn we met Alex en Suka (een gids en 1 van de locals) met de tube stroomafwaarts gegaan. Wauw wauw wauw!!! Op een heldere rivier dobberen met de jungle om je heen en de stilte, alleen de vogels ed die je hoort. Na ruim een half uur stapte we uit de rivier en gingen een open stukje van de jungle in. Om de bocht duikt er ineens een waterval op! Het was diep genoeg dat je er kon zwemmen. Richting de waterval gezwommen en dan op de rotsen gaan zitten, je krijgt een heerlijke massage van het water. Wat een ervaring is dit! Ik heb nog een tijdje op een rots in het water gezeten en zitten staren naar de waterval, terwijl de lunch werd klaargemaakt. In die tussentijd kreeg Sanne een gezichtsbehandeling. Modder van de bodem en dat in laten trekken. Na de lunch was het weer tijd om te gaan :( wat is Sumatra mooi! De steden moet je vermijden, maar de natuur is prachtig. Oja de 1e nacht hebben wij onze huisdier Geeck de gecko ontmoet, de 2e nacht ons 2e huisdier. Sanne zat op de wc en ineens hoor ik een gil en komt ze met dr broek op dr enkels de badkamer uitrennen. Een huge spin!! zo een grote hebben wij nog nooit gezien. Snel de deur dicht en niet meer open doen. De volgende dag heeft Alex het gedood. De laatste dag in Tangkahan hebben we een NL stelletje ontmoet en die zijn rond dezelfde tijd als ons op de gilis en bali, we hebben email adressen uitgewisseld en gaan daar nog een keer afspreken. Na het eten was Sanne helemaal niet lekker en kwam alles er weer uit. We zijn dus optijd naar bed gegaan. Dan is de dag aangebroken om Tangkahan te verlaten en weer richting Medan te vertrekken. Sanne is gelukkig weer opgeknapt, slapen heeft haar goed gedaan. Bij het betalen van de nachten, eten, drinken en de dag tuben kwamen we erachter dat ze de juiste prijzen hadden opgeschreven maar niet kunnen rekenen. Dus we hebben toch een vriendenprijsje gekregen :p Deze week is om gevlogen. De kamers zijn heel basic, alleen een bed, wc en koude douche. De wc moet je met een bakje water doorspoelen en overal zitten insecten. Kortom heel goor alles, maar ondanks dat was het een super ervaring dat ik nooit had willen missen en heeft Sumatra een plekje in mijn hart gekregen. We hebben ook een aandenken gekregen van Suka, hij heeft bij de waterval takjes meegenomen en daar een armbandje van gemaakt. Super lief en echt heel mooi! Vanavond hebben we de vlucht vanaf Medan naar Bandung genomen. We zitten nu in een hostel met een heerlijk bed, warme douches en alles ruikt heel schoon!! En de wc heeft een doorspoelknop haha. Het is goed om zo basic te beginnen, dat maakt het voor de rest van de reis wat makkelijker om ergens tevreden mee te zijn. We hebben besloten om morgen in Bandung te blijven. Het wordt ook wel het 'parijs van het oosten' genoemd. Hier is een outlet straat, jalan cihampalas, waar je dus goedkoop kleren kan kopen :)

Zoooo dat was mijn verhaal van een week. Als het goed is heb ik nu bijna elke dag wel wifi en zullen de verhalen wel vaker gepost worden maar dan ook korter.